Αναφιώτικα..μία άλλη Αθήνα

Να ζεις στην Αθήνα και να μην ξέρεις τέτοιες γωνιές, όπως είναι τα Αναφιώτικα, είναι ντροπή..
Πριν λίγες μέρες τα ανακάλυψα και αν δεν πήγαινα θα έσκαγα..βρήκα λοιπόν την ευκαιρία πριν μας επισκεφτούν οι βροχές και τα χιόνια και έκανα μια όμορφη βόλτα στα στενά μιας άλλης Αθήνας.

Είναι σαν ένα νησί στο κέντρο της πόλης..κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης και με θέα την Αθήνα και τον Λυκαβηττό. Μικρά δρομάκια, ασβεστωμένα σπίτια με γεράνια και γιασεμιά..ησυχία και πολλές πολλές γατούλες...μια άλλη Αθήνα που έχει μείνει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.

Αν δεν ξέρεις ότι θες να πας εκεί δεν νομίζω ότι θα τα ανακαλύψεις εύκολα..η διαδρομή είναι απλή αλλά νομίζεις ότι βγάζει σε αδιέξοδο..αν δεν προχωρήσεις μέχρι εκεί δεν θα τα βρεις ποτέ.

Από το μετρό της Ακρόπολης πιστεύω είναι πολύ κοντά...πέρασα την Αρεοπαγίτου και άρχισα να ανεβαίνω προς τα πάνω. Συνεχίζεις ευθεία μέχρι να βρεις την Θέσπιδος όπου και κάνεις αριστερά. Ξανά ευθεία και στο τέλος της αναγκαστικά δεξιά..εκεί είναι το αδιέξοδο που σας έλεγα..

Θα δείτε ένα εκκλησάκι..τον Άι Γιώργη των Βράχων..αν φτάσατε εκεί τότε είστε στον σωστό δρόμο..συνεχίζεται ευθεία και στο αριστερό σας χέρι θα δείτε την πινακίδα "Αναφιώτικα 1"..φτάσατε!

Από εκεί και πέρα περπατήστε στα στενά..ανεβείτε τα σκαλάκια..γυρίστε το μέρος και βγάλτε πολλές φωτογραφίες..πάρτε μαζί σας και ένα βιβλιαράκι..η ησυχία και η ομορφιά ενδείκνυνται για λίγη ώρα χαλάρωσης..

Και όπως σας είπα είναι η περιοχή με τις περισσότερες γατούλες...

(αν χάσετε το δρόμο σας απλώς ακολουθήστε τις..δεν θα σας απογοητεύσουν!..)